حلول ماه «ذی الحجه » آخرین ماه « سال هجری قمری» مبارک

ماه «ذی‌الحجه‌» آخرین ماه « سال هجری قمری» است و ماهی است بسیار پربرکت. بزرگان دین هنگامی که این ماه وارد می‌شد، اهمیت ویژه‌ای به عبادت در آن می‌دادند. مخصوصا در دهه اول این ماه.

هر ماه را باید با توجه به خدا، یاد و ذکر او آغاز کرد و سلامت و موفقیت خود را در آن ماه از خداوند متعال طلب کرد. در همین زمینه اعمالی برای هر ماه، در کتب دعا نقل شده است که پیوند خلق با خالق را محکم می‌کند، یاد خدا را در خاطره‌ها زنده نگه می‌دارد، و انسان را در پناه قدرت لایزال او قرار می‌دهد؛ به یقین این توجه و دعا، سبب حل بسیاری از مشکلات و دفع بلا‌ها و آفات خواهد شد.
در بعضی از روایات درباره ماه ذی‌الحجه آمده است، شب‌های ده‌گانه‌ای که قرآن در سوره «والفجر و لیال عشر» به آن سوگند یاد کرده است، شب‌های دهه اول این ماه شریف است، و این سوگند به خاطر عظمت آن است.
خداوند در سوره حج (آیه 28) ضمن بیان فریضه بزرگ «حج» سخن از «ایام معلومات» گفته است که مومنان باید در آن به یاد خدا باشند. یکی از تفسیرهای معروف «ایام معلومات» که در روایات نیز آمده است، 10 روز اول ذی‌الحجه است. بنابراین، هم شب‌های آن عزیز است و هم روزهای آن.
در حدیثی از رسول خدا (ص) می‌خوانیم که عبادت و کار نیک در هیچ ایامی به اندازه این ایام (10 روز اول ماه ذی‌الحجه) فضیلت ندارد.