شهادت مولای خوبان ، مرد میدان وعدالت و حامی مظلومان وستمدیگان، علی (ع) برهمکاران ارجمند و همه دلسوختگان امت اسلام تسلیت باد
بــــــــدنـــم را بـــــــه سوی خانه عزیزان مبرید
بـــــــــگذارید کـــــــه غــذا بهر یتیمان ببرم
مسجد کـــــوفه، تـــــــو در روز جزا شاهد باش مـن کــــــه معصوم ترم از همه مظلوم ترم
مولاعلی دلاور مرد اسلام که بزرگ پهلوانان عرب جرأت مقابل در برابرذلفقارش را نداشتند وخیبر شکنی که دروازهای خیبر را به عنوان سپر در دست می گیرد ودشمن راوحشت زده درهم می کوبد ، درمعراج عبادت به دست پست ترین وزشت ترین وپلیدترین فرد روی زمین به خون خود می غلطد ویتیمان وبی پناهان کوفه را در کوچه ها با آه وناله تنها می گذارد و به دیار جد بزرگشش رسوالله(ص) می شتابدو وامت را از وجود شریف خویش محروم می نماید.
سرخ شدچهره زردم اگراز خون سرم
بازشد راه وصالم طرف دادگرم
مسجد کـوفه، خــــــداوند نــــگهدار تــــــو بـــاد
کــــــه دگـــــــــر نشنوی آوای دعای سحرم
در دل خــــــــاک بـــــــــلرزد بـــــــدنم گر طفلی
گـــــــــوید ای مسجد کوفه چه شد آخر پدرم
هــــــر چه باشد پسرم خون علی در رگ توست
مهربـــان بــــــاش تـــو با قاتل من ای پسرم